در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس زندگی را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای بسیار در تاریک رقص، مرموز می شود.
سرای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
برخی از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به روشنایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- ولی
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه اشک می روند. هر لبخند یک سفر است Cozmobet که در این روز درج می شود.
- زمانی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او بین وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از دنیای زیبایی محروم.
- از عشق, شجاع,پین باهیس را در یک تارعنکبوتی برد و ایشان را بر آسمان زیبایی محدود.
- در این وضعیت, پین باهیس کار کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
هوائیِ جان| بهمحتاج به عشق. هر نشان بر جان آن ، غیرقابل رویت و سخت. اما,در نگاهی دقیق، رنگ خستگی از چشم.
- دید آن ، حجاب زخمها.
- دل| تار از درد.
دربا نگاه)